خشم باستان‌شناسان از یک بازسازی
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۴۸۷۲۰
طرح بازسازی یکی از اهرام جیزه در کشور مصر با انتقاد شدید باستان‌شناسان مواجه شده، درحالی‌که این اقدام را با صاف کردن برج پیزا در ایتالیا مقایسه کرده‌اند.
به گزارش ایسنا، این پروژه که در حال انجام است، هدف بازسازیِ پوشش بیرونی گرانیتی در چهار طرف هرم «مَنقُرَع» را در مشارکتی بین دولت مصر و باستان‌شناسان ژاپنی دنبال می‌کند، که بر اساس آن، نمای این هرم با بلوک‌های اصلی پراکنده در اطراف پایه هرم مرمت می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گفته تیم این پروژه، بلوک‌ها در زلزله‌هایی در هزار سال گذشته جابه‌جا شده‌اند.
ویدئویی که توسط مصطفی وزیری ـ دبیرکل شورای عالی آثار باستانی مصر ـ در فیس‌بوک منتشر شده، کارگرانی را نشان می‌دهد که در حال گذاشتن بلوک‌های گرانیتی در پایه هرم، که در کنار ابوالهول و اهرام «خوفو» و «خَفرِع» قرار دارد، هستند.
هرم مَنقُرَع (منکورع) کوچکترین هرم سه‌گانه مجموعه جیزه، در ابتدا دارای ۱۶ بلوک گرانیتی بود که پوشش بیرونی آن را تشکیل می‌داد، اما امروزه تنها هفت بلوک آن باقی مانده است.
وزیری در این ویدئو می‌گوید: «پروژه‌های متعددی در طول تاریخ وجود داشته‌اند که به آنها «پروژه قرن» لقب داده‌اند، اما به نظر من، وظیفه بازسازی پوشش گرانیتی هرم مَنقُرَع بسیار مهم و حیاتی است.» او این پروژه را «هدیه‌ای از مصر به جهان» خواند که امکان اولین مشاهده کامل هرم مَنقُرَع را در عصر مدرن فراهم می‌کند.
اما از سوی دیگر این ویدئو خشم و تمسخر کارشناسان را برانگیخته است.
به نقل از خبرگزاری فرانسه، «مونیکا هانا» ـ مصرشناس ـ درباره این پروژه گفت: «غیرممکن است. تنها چیزی که از دست رفته بود اضافه کردن کاشی‌کاری به هرم مَنقُرَع بود! چه زمانی می‌خواهیم جلو پوچ بودن مدیریت میراث مصر را بگیریم؟ تمام اصول بین‌المللی درباره نوسازی، چنین مداخلاتی را ممنوع می‌کند.»
سایر مفسران ماجرا را به تمسخر کرده و گفتند که تیم این پروژه باید کاغذدیواری و کار رنگ‌آمیزی داشته باشد. برخی دیگر به طنز این پرسش را مطرح کرده‌اند: «پروژه راست کردن برج پیزا چه زمانی برنامه‌ریزی می‌شود؟»
منتقدان دیگری نیز منطق یک پروژه پرهزینه را در زمان رکود اقتصادی اخیر مصر زیر سوال بردند. طبق گزارش‌ها، مصر امسال باید ۳۲ میلیارد دلار از وام‌هایش را بازپرداخت کند و بحران بدهی با تورم بالا و کاهش شدید مبادلات تجاری از طریق کانال سوئز، که یک ابزار کلیدی درآمد برای دولت مصر است، ترکیب شده است.
مصطفی وزیری، دبیرکل شورای عالی آثار باستانی مصر در مصاحبه با یک رسانه وابسته به دولت به دنبال رفع انتقادات از این پروژه بود و گفت که هزینه مرحله اول این کار توسط ژاپن پرداخت خواهد شد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: اهرام جیزه مرمت آثار باستانی مصر باستان شناسي اهرام مصر جشنواره های فجر 1402 جشنواره فیلم فجر 1402 دفاع مقدس باستان شناسي م نق ر ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۴۸۷۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشاورزی و سیستم‌های آبیاری ایران باستان
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ایرانیان باستان استاد کشاورزی و آبیاری بودند و از روشهای ابتکاری که واقعاً جلوتر از زمان خود بود بهره می‌بردند. ایرانیان با درک عمیقی که نسبت به سرزمین خود و ضرب‌آهنگ طبیعت داشتند، به عنوان پیشگامان عرصه کشاورزی و آبیاری ظاهر شدند. زبردستی آنها در به کارگیری نیروی آب در تبدیل زمین‌های بایر به مزارع حاصلخیز الهام‌بخش نسل‌های مختلف بوده است. پیشرفت‌های علمی ایرانیان باستان در کشاورزی و آبیاری واقعاً چشمگیر بود. روشهای نوآورانه و شیوههای کشاورزی پایدار آنها تا به امروز همچنان هدایت‌گر شیوههای کشاورزی بوده است.
سیستم‌های نوآورانه آبیاری
ایرانیان باستان در حوزه آبیاری واقعاً از زمان خود جلوتر بودند و شاهد این مدعا سیستم قناتی است که نشان‌دهنده مهارت مهندسی قابل توجه آنهاست. قنات که در برخی مناطق به نام کاریز نیز شناخته می‌شود، شبکه ی پیچیده ای از کانال‌های زیرزمینی بوده که برای انتقال موثر آب از چشمه‌های کوهستانی به مناطق کشاورزی استفاده می‌شده است. این راه حل ماهرانه به ایرانیان اجازه می‌داد تا بر چالش‌های آب و هوای خشک و نیمه خشک غلبه کرده و زمین‌های بایر و غیرمولد را به مناطق کشاورزی حاصلخیز تبدیل کنند.
ساخت و نگهداری قنات‌ها مستلزم برنامه‌ریزی دقیق و تلاش جمعی بود. برای شروع یک شفت عمودی از سطح به پایین تا سطح منبع آب حفر میشد. از این نقطه، یک تونل با شیب ملایم، اغلب به طول چندین کیلومتر، حفر میشد تا آب را به مقصد مورد نظر برساند. هر چند صد متر، شفت‌‌های تهویه ای موسوم به شفت‌‌های هوا حفر میشد تا ورود جریان هوای تازه را تضمین و به حذف رطوبت اضافی کمک کند. این شفت‌ها کارهای تعمیر و نگهداری را نیز تسهیل می‌کرده اند.
یکی از جنبه‌های چشمگیرو قابل توجه قنات، توانایی آن در حفظ دمای نسبتاً ثابت و خنک در طول سال، محافظت از آب منتقل‌شده از تبخیر بیش از حد و حفظ آن در دمای مطلوب برای مصارف کشاورزی بود. همچنین، طبیعت زیرزمینی قنات‌ها به محافظت از آب در برابر آلودگی احتمالی و خلوص آن برای مصرف و آبیاری نیز کمک می‌کرده است.
تناوب زراعی و حفاظت از خاک
ایرانیان باستان در شیوههای کشاورزی پایدار پیشگام بودند. آنها با شناخت اثرات مضر تک کشت بر سلامت خاک، روشهای نوآورانه‌ای مانند تناوب زراعی را برای حفظ حاصلخیزی زمین خود اجرا کردند. در اصل، تناوب زراعی شامل کشت محصولات مختلف به روشی متوالی در یک مزرعه در فصول مختلف است. این کار ضمن جلوگیری از تخلیه مواد مغذی خاص خاک، تجمع آفات و بیماری‌ها را کاهش می‌دهد. ایرانیان با چرخش کشت محصولات کشاورزی، سیستم کشاورزی متعادل تر و پایدارتری را تضمین کردند که در نهایت منجر به افزایش محصول و سلامت طولانی مدت خاک میشد.
به غیر از تناوب کشت، ایرانیان باستان ضرورت استفاده از مواد آلی مانند کود و کمپوست (پسماندهای آلی تجزیه‌شده) را نیز درک کرده و بر اهمیت پر کردن مواد مغذی خاک از طریق روشهای طبیعی تاکید داشتند نه اینکه صرفا به کودهای مصنوعی تکیه کنند. کود و کمپوست به عنوان منابع غنی از مواد آلی عمل کرده، فعالیت میکروبی سالم را در خاک، ترویج و به بازیافت مواد مغذی کمک می‌کنند. این عمل نه تنها حاصلخیزی خاک را افزایش می‌دهد، بلکه به حفظ زیست بوم کشاورزی مولد و انعطاف پذیر نیز کمک می‌کند.
از سوی دیگر، تاکید ایرانیان بر شیوههای کشاورزی پایدار فراتر از دستاوردهای مستقیم کشاورزی بود. آنها دریافتند حفاظت از خاک برای پایداری طولانی مدت فعالیت‌های کشاورزی آنها ضروری است و با مراقبت از سلامت و حاصلخیزی خاک، اطمینان حاصل کردند که نسل‌های آینده به زمین‌های کشاورزی مولد دسترسی خواهند داشت. این رویکرد آینده نگرانه نشان دهنده احترام عمیق آنها به زمین و تعهدشان به حفظ آن برای استفاده در آینده است.
در یک زمینه گسترده تر، تعهد ایرانی‌های باستان به شیوههای کشاورزی پایدار را می‌توان به عنوان شاهدی بر رابطه هماهنگ آنها با طبیعت در نظر گرفت. آنها به جای بهره برداری از زمین برای منافع کوتاه مدت، درک ژرفی از فرآیندهای بوم شناختی، ایجاد و شیوه‌هایی را اجرا کردند که هماهنگ با سیستم‌های طبیعی کار می‌کرد. این رویکرد نه تنها حاصلخیزی کشاورزی آنها را حفظ ، بلکه به رفاه کلی جوامع آنها نیز کمک کرد.
کشاورزی پلکانی
زمین در ایران باستان همیشه هموار نبود، اما ایرانیان اجازه ندادند که چنین پدیده طبیعی مانع آنها شود! آنها شیب‌های پلکانی (کرت‌هایی) را در دامنه تپه‌ها ساختند تا سطوح صاف برای کشاورزی ایجاد کنند. این کار نه تنها از فرسایش خاک جلوگیری می‌کرد، بلکه از زمین‌های زراعی محدود نیز به خوبی استفاده کرد و راه حل هوشمندانه آنها برای کشاورزی در زمین‌های چالش برانگیز را به نمایش گذاشت.
انتهای پیام/
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!